Gdy w październiku 1940 roku nazistowscy okupanci zdecydowali o utworzeniu warszawskiego getta, ulica Waliców została przecięta murem. Numery parzyste znalazły się w obrębie getta, zaś nieparzyste – poza nim. Dziś kamienica pod numerem 14. to jedna z niewielu przedwojennych budowli zachowanych w tej części Warszawy. W latach 1940-1942 była położona niespełna 20 metrów od granicy dwóch światów.
Z zachowanych informacji wiemy, że w czasie wojny mieszkali tu m.in. Dawid Szulman, prawnik, członek Żydowskiego Związku Wojskowego, który wykonał wyrok na Izraelu Firsztem za kolaborację z Niemcami. Najbardziej znanym mieszkańcem kamienicy był Władysław Szlengel, poeta, autor piosenek, który w czasie okupacji występował w Domu Sierot Janusza Korczaka. W przeludnionej czynszowej kamienicy mieszkał też wówczas urodzony w Uszomirze fotograf, śpiewak, satyryk i dziennikarz Menachem Kipnis, który przez 16 lat występował jako tenor w chórze warszawskiej opery.
W czasie Powstania Warszawskiego ul. Waliców była terenem walk batalionu AK „Sowiński”. Sama kamienica stała się pierwszą linią frontu: jej pozbawiona okien ściana stała się barykadą.